تعیین مناسب ترین عمق کاشت برای ژنوتیپ های گندم نان در شرایط دیم سردسیر مراغه

اعمال روش های خاک ورزی حفاظتی و ایجاد شرایط بهینه برای کاشت محصول در عمق مناسب که قابلیت جوانه زنی با استفاده از اولین بارندگی موثر و قبل از شروع فصل سرما را فراهم کند، امری مهم در افزایش محصول گندم در زراعت دیم به شمار می آید. این تحقیق به منظور بررسی تاثیر عمق کاشت بر روی عملکرد دانه یک رقم و دو لاین جدید گندم در قالب طرح آزمایشی بلوک های نواری (استریپ پلات) در پایه طرح بلوک های کامل تصادفی در سه تکرار به مدت سه سال زراعی ( 83- 1380) در ایستگاه تحقیقات کشاورزی دیم مراغه اجرا شد. عامل عمودی شامل ژنوتیپ های گندم آذر 2، ogosta/sefid و fenkang15/sefid ، و عامل افقی محدوده عمق های کاشت 4 -2، 6 -4 و 8 - 6 سانتی متر بود. نتایج حاصله از تجزیه مرکب نشان داد که با افزایش عمق کاشت میزان عملکرد دانه، تعداد سنبله بارور در مترمربع، وزن هزار دانه و وزن بیوماس خشک به طور چشمگیری کاهش معنی داری نشان دادند. ژنوتیپ های گندم با افزایش عمق کاشت عکس العمل متفاوتی داشتند، به طوری که کاهش عملکرد دانه به ازای افزایش عمق کاشت در رقم آذر 2 نسبت به ژنوتیپ های دیگر بسیار زیاد و معنی‏دار بود. بیشترین میزان محصول رقم آذر2 از عمق 4-2 سانتی متری به میزان 2580 کیلوگرم در هکتار به دست آمد. براساس نتایج به دست آمده، از نظر عملکرد دانه بین ژنوتیپ های مورد مطالعه تفاوت معنی ‏دار در سطح احتمال 5 درصد وجود داشت و بیشترین میزان محصول مربوط به ژنوتیپ گندم نان fenkang15/sefied با 2149 کیلوگرم در هکتار است. بیشترین و کمترین تعداد سنبله به ترتیب 338 و 218 سنبله مربوط به عمق های 4-2 و 8-6 بود.